Moi drodzy, jesteście w wyjątkowo frustrującej i niebezpiecznej dla Waszej psychiki sytuacji. Bezradność, gniew, zmęczenie, brak snu, poczucie traconego czasu i niepokój, że ktoś może umrzeć z powodu zatkanego systemu i kolejek pod szpitalem, lęk o własne zdrowie, współczucie dla pacjentów, na których patrzycie i wiecie, co ich czeka w szpitalach, poczucie winy…bardzo trudny czas dla Was.

Bezwzględnie pomaga – regeneracja i wsparcie społeczne. Więc dziś o dobrych rozmowach – powtórka materiału.

Bycie z ludźmi, heheszki, opowieści o heroicznych wydarzeniach w pracy mogą Was integrować, ale nie sprawią, że poczujecie się mniej samotni. Mówienie o słabościach, odkrywanie swoich lęków, obaw, najmocniej – mówienie o rzeczach, których się wstydzicie (poczytajcie Brene Brown) przed osobą o której wiecie, że Was nie oceni i nie wyśmieje tworzy przestrzeń do prawdziwej bliskości.

Pamiętajcie – jak ktoś Wam się zaczyna zwierzać NIE MÓWIMY

• Wszystko będzie dobrze
• Rozumiem, co czujesz
• Masz szczęście, że…
• To zajmie trochę czasu, ale w końcu Ci przejdzie.
• Nie martw się, wszystko będzie dobrze.
• Musisz być silny.
• Uspokój się i zrelaksuj.
• Nie płacz, nie krzycz, nie denerwuj się.
• Nie wolno Ci tak mówić/myśleć.
• Widocznie tak miało być.
• Przejdzie Ci…
• Nie myśl o tym.
• Nie powinieneś się tak czuć.
• Musisz o tym zapomnieć

Możesz w zamian powiedzieć (dopasujcie do relacji i własnego stylu mówienia – bądźcie autentyczni):

• to trudne, ciężkie,
• nie wiem co czujesz, ale chcę Cię lepiej zrozumieć,
• opowiedz mi o tym,
• nie wiem jakbym się czuł na Twoim miejscu, ale masz prawo do tych emocji. Myślę, że wielu ludzi czuje podobnie,
• MILCZENIE jest dobrą reakcją, ale uważne milczenie.

PROSTY PROTOKÓŁ ROZMOWY:

1. Co się stało?
2. Jak sobie radzisz?
3. Pochwal, powiedz coś pozytywnego o osobie, ale nie pocieszaj.
4. Jak się z tym czujesz?
5. Normalizuj emocje – to, co czujesz jest całkiem uzasadnione, też bym się pewnie tak czuła na Twoim miejscu.
6. Kto o tym wie, kto Ci pomaga?
7. Czego potrzebujesz? Co by Ci pomogło?
8. Co ja mogę dla Ciebie zrobić?

TRZYMAJCIE SIĘ!

Pamiętaj!

Jeśli potrzebujesz wsparcia kliknij w poniższy przycisk i już teraz znajdź najbliższą placówkę, w której otrzymasz właściwą pomoc.

Napisz do nas

Pamiętaj, by w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia niezwłocznie zadzwonić pod numer alarmowy 999 lub 112.

Podziel się swoim doświadczeniem!

Masz za sobą kryzys psychiczny, epizod depresji? Napisz do nas anonimowo (nie musisz podawać swojego adresu e-mail) i podziel się swoją historią. Pokażmy razem innym medykom i funkcjonariuszom, że nie są jedynymi przeżywającymi trudne chwile i w ciężkich momentach życia można uzyskać pomoc.