Jak przetrwać w izolacji?

Przebywanie w izolatorium czy na przymusowej kwarantannie poza domem, w wynajętych mieszkaniach, zazwyczaj po nagłej decyzji sanepidu jest…nie mam słowa…trudne? Wkurzające? Załamujące?

Wiem, że wychodząc teraz do pracy myślicie, co się dziś wydarzy, czy wrócę do domu…I niektórzy z Was oswajają się z takim prawdopodobieństwem i oswajają rodzinę, ale mimo wszystko taka sytuacja zaskakuje i:

1. wzbudza złość i gniew – trzeba zmienić plany, przygotować się na kilka dni bycia z ludźmi, za którymi też się być może nie przepada…w dodatku ten kontakt z sanepidem…frustrujące…

2. budzi poczucie bezradności – bo nie macie na to wpływu, trzeba się poddać regulacjom, czasami postrzeganym jako nadmiarowe i bezsensowne

3. poczucie niesprawiedliwości – bo np. wiecie, że ktoś ma kwarantannę, ale ją olewa, albo z „izolatorium” robi sobie wypady do domu czy na zakupy, a wy nie…albo kogoś ominęło, a powinien też być izolowany…

4. budzi lęk (co będzie jak mnie nie będzie w domu, co mi powie rodzina, czy będą wymówki)

5. poczucie winy – co jak byłem chory wcześniej i już kogoś zaraziłem?

6. lęk przed wykluczeniem – zaczęła się dyskryminacja po pierwszym okresie podziwu. A to budzi gniew, samo poczucie bycia wykluczanym powoduje lęk, rozgoryczenie, złość do narodu (może chęć odwetu – np. zachowania kontrproduktywne, wolniejszą pracę, olewanie symptomów, które uznajecie za błahe itp.; nie ukrywajmy, że jeżeli ktoś nas rozczarowuje, to trudno o zaangażowanie w pracę)

Kilka porad na izolację w małej grupie:

1. Bądźcie przygotowani – idąc na dyżur zostawcie rodzinę z zapasami, kasą i telefonem do przyjaciół, którzy mogą pomóc jak Was nie będzie. Możecie mieć spakowaną torbę, w domu, tak, że kiedy Wam się trafi izolacja to po prostu ktoś Wam podrzuci potrzebne rzeczy. Zwalnia to partnerów, pranerki z pakowania, z obwiniania ich, że o czymś zapomnieli.

2. Jak się to stanie możecie sami uruchomić pomoc dla Waszych bliskich z ustalonymi wcześniej osobami.

3. Zadbajcie o rozrywkę – książki, muzyka może jakiś stół do piłkarzyków, karty, gry planszowe…musicie ogarnąć nudę. NUDA W DŁUŻSZEJ PERSPEKTYWIE WYWOŁUJE AGRESJĘ

4. Szybko ustalcie kto będzie Wam przywoził wyżywienie i potrzebne rzeczy.

5. Ustalcie wspólnie, kto będzie LIDEREM grupy współmieszkańców – wybierzcie kogoś kto będzie rozjemcą sporów, powinna to być osoba przez wszystkich szanowana z kompetencjami w zakresie mediacji ?.

6. Spiszcie zasady i powieście w widocznym miejscu.

7. Wdrażajcie w zasady każdą nową osobę.

8. Ustalcie zasady dotyczące sprzątania i się ich konsekwentnie trzymajcie – jeżeli jesteście z różnych podstacji to może się okazać, że różnie to było organizowanie. Albo np. – nie musieliście gotować na podstacji a teraz kuchnia będzie używana itp. (najlepsza zasada to każdy sprząta od razu po sobie, albo jak robicie wspólny posiłek – kto gotuje ten nie sprząta).

9. Jeżeli ktoś nie przestrzega zasad – mówicie od razu, nie odkładajcie na później, nie bagatelizujcie nawet drobnych rzeczy – bo to się nawarstwia i w małej przestrzeni może dojść do wybuchu pretensji, a potem trudno będzie normalnie funkcjonować w zespole.

10. Ustalcie pory ciszy nocnej ?.

11. Ustalcie kto ma gdzie przestrzeń tylko dla siebie, zaznaczcie swoje terytorium, na które inni nie mają wstępu.

12. Atmosfera zależy od wszystkich – pomagajcie sobie nawzajem.